Pinoterapia (Pinopresura)

Pinoterapia to polska metoda stworzona przez lek. med. Radosława Składowskiego, która idealnie dopełnia pozostałe metody walki z bólem. Pinoterapia łączy ze sobą techniki, które są pochodną akupunktury i akupresury. Całokształt tworzy bogatą metodę leczenia różnego rodzaju dysfunkcji, szczególnie wykorzystywanych w ortopedii i neurologii, tj. nadmierna spastyczność mięsni, bóle głowy, migreny, bóle kręgosłupa, bóle mięśniowo-powięziowe czy bóle pooperacyjne. Pinopresura znosi napięcia, działa odtruwająco i odkwaszająco na organizm. Działanie terapeutyczne opiera się na wiedzy z zakresu elektryczności tkanek oraz zdolności organizmu do samoleczenia. Powięź, której w ostatnich latach przypisuje się coraz większe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania ludzkiego ciała, w dużej mierze składa się ze struktur mających zdolność przewodnictwa elektrycznego. Różnego rodzaju odkształcenia powięzi, spowodowane napięciami tkanek czy ich urazem, prowadzą do powstania słabego pola elektrycznego będącego zjawiskiem działania piezoelektrycznego. Można zatem uznać, że każdy ruch przez nas wykonywany wytwarza pole elektryczne. Zgodnie z założeniem wszystkie ww. pola przenikające przez tkanki są nośnikiem informacji dla komórek i informują, jaki ruch jest w tym momencie wykonywany.

Czym więc dokładnie jest pinoterapia? Jest to metoda traktująca organizm ludzki jako funkcjonalną i strukturalną całość. Nazwa terapii powstała na bazie dwóch słów „pin” (ang. szpilka) oraz „pressure” (ang. nacisk). Bardzo ważne jest to, że jest to metoda w pełni nieinwazyjna i podczas terapii nie ma ryzyka przerwania ciągłości tkanki i co za tym idzie zranienia pacjenta. Pinowanie to nic innego jak uderzanie skóry specjalnymi pinami lub katami. Pin to mosiężny lub stalowy „gwóźdź” z dwoma typami zakończeń – spiczastym i płaskim. Kat jest również mosiężny lub stalowy, z dwoma zakończeniami – „grabki” i ostrze. Materiał, z którego wykonane są narzędzia, gwarantuje tzw. zjawisko oligodynamiczne, czyli samoodkażanie. Zabiegi wykonujemy, trzymając piny po ok. 7 sztuk w ręce. Stymulację tkanki wykonujemy w odstępach, co 5-7 mm, układając piny w równe szpalerki lub wiązki. Skóra w miejscu zabiegowym musi być oczyszczona i osuszona bez żadnych zranień i tłuszczu. Do 48 godzin po wykonaniu zabiegu może utrzymywać się miejscowa tkliwość w okolicy poddanej zabiegowi. Przeciwwskazaniami do zabiegu są m.in. nowotwory, ciąża, zmiany skórne, epilepsja czy skaza naczyniowa.

Podsumowując, metoda ta łączy dalekowschodnie tradycje tworzone przez tysiące lat z nowoczesnością, a zastosowanie pinopresury w procesie rehabilitacji znosi napięcia i daje bardzo satysfakcjonujące efekty. Zapraszamy do Fundacji Avalon w celu sprawdzenia skuteczności terapii.