AAC – Komunikacja Alternatywna i Wspomagająca

Komunikacja alternatywna i wspomagająca (AAC, ang. Augmentative and Alternative Communication) to zbiór metod przeznaczonych dla osób mających trudności w werbalnym porozumiewaniu się. Jej celem jest wspieranie lub zastępowanie mowy, co pozwala na wyrażanie myśli, potrzeb i emocji, a tym samym nawiązywanie relacji. Dzięki AAC możliwe jest zapobieganie frustracji wynikającej z braku zrozumienia, a także eliminowanie poczucia wykluczenia i osamotnienia.

Metody AAC wykorzystywane są przez osoby, które nie mogą skutecznie komunikować się werbalnie. Komunikacja alternatywna pełni funkcję zastępczą, umożliwiając porozumiewanie się np. za pomocą symboli, obrazków czy znaków manualnych. Komunikacja wspomagająca natomiast wzmacnia mowę werbalną poprzez dodatkowe gesty, tablice literowe czy urządzenia elektroniczne, zwiększając jej zrozumiałość.

Często spotykanym mitem jest przekonanie, że AAC hamuje rozwój mowy. W rzeczywistości jest odwrotnie – korzystanie z tych metod wspiera rozwój umiejętności językowych i komunikacyjnych. Osoby stosujące AAC stale odbierają bodźce werbalne, co sprzyja rozwijaniu mowy, jeśli mają do tego predyspozycje. Dodatkowo systemy AAC wzmacniają intencję komunikacyjną i dają użytkownikowi poczucie sprawczości, umożliwiając mu skuteczne porozumiewanie się, choćby w podstawowym zakresie.