Fibrotomia – charakterystyka metody Ulzibata

Fibrotomia od lat wykorzystywana jest w leczeniu pacjentów z wrodzonymi lub nabytymi patologiami narządu ruchu, włącznie z mózgowym porażeniem dziecięcym. Przynosi najlepsze rezultaty u małych dzieci, u dorosłych efekty są mniej zauważalne. Zalety metody:

• niewielka traumatyczność (mały uraz) – operacje wykonywane są bez dużego przecinania skóry, w delikatny sposób tylko w strefie przykurczu, z zachowaniem zdrowego mięśni;
• możliwość przeprowadzania kilku operacji jednocześnie – na zasadach „oddziału jednego dnia”;
• brak przeciwwskazań co do wieku pacjentów – leczenie należy rozpoczynać w wieku 2-3 lat. 

Leczenie zabiegowe odbywa się w kilku etapach, a każdy z nich eliminuje od 10 do 16 przykurczy mięśni. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, a w związku z małą traumatycznością okres pooperacyjnego powrotu funkcji ruchowych trwa od 1 do 4 tygodni (w zależności od zakresu interwencji chirurgicznej).

Wskazania do leczenia:

• obecność organicznych przykurczy mięśni oraz przewlekłego zespołu mięśniowo-powięziowego; 
• brak wyników leczenia niechirurgicznego.

Absolutnymi przeciwwskazaniami dla zabiegu są:

• obecność niewyrównanych anomalii wrodzonych i chorób przewlekłych;
• anomalie głównych organów.

Względnymi przeciwwskazaniami dla zabiegu są:

• ostre infekcje i choroby somatyczne, włącznie z okresem powrotu do zdrowia;
• ostre i podostre okresy infekcji neurologicznych, urazy mózgu, anomalie krążenia mózgowego;
• choroby przewlekłe w okresie ich zaostrzenia; 
• brak tolerancji dla leków znieczulających;
• obecność silnej reakcji alergicznej w wywiadzie;
• obecność uszkodzeń lub chorób zapalnych skóry lub części miękkich;
• stan po napadach drgawkowych: 
po „niewielkich” – nie wcześniej niż w okresie 3 miesięcy,
po „silnych” (uogólnionych) – nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy, 
po stanie padaczkowym – nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy;
• stan po zastrzyku z botoksu – nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy; 
• stan po szczepieniu – nie wcześniej niż po 1 miesiącu.

Wyniki:

Badanie kontrolne pacjentów dowodzą, że terapia przynosi najlepsze rezultaty we wczesnym etapie powstawania przykurczy mięśni. Ważną rolę w poprawie czynności ruchowych pacjentów odgrywa odpowiednio zorganizowana rehabilitacja pozabiegowa, która powinna spełniać główne zasady rehabilitacji medycznej tj. wczesne rozpoczęcie, podział na etapy, ciągłość, złożoność i podejście indywidualne.

Szczególną cechą zalecanego systemu rehabilitacji pozabiegowej jest wysoki nacisk na wykonywanie ćwiczeń, mających na celu korekcję patologicznych postaw, formowanie nowych nawyków ruchowych, zapewnianie skoordynowanej pracy mięśni, podnoszenie odporności na zmęczenie fizyczne. 

Dla osiągnięcia najlepszych wyników, konieczne jest rozpoczęcie aktywności ruchowych o zróżnicowanym natężeniu i typie, stosowanie różnych metod rehabilitacji w celu normalizacji postawy ciała i mechanizmu chodu, oraz zastosowanie złożonych ćwiczeń i przyrządów dostosowanych do bieżących możliwości pacjenta.

Poza poprawą rozwoju ruchowego, zauważono także dodatkowe pozytywne skutki: 

• poprawę mowy (62%), żucia (49%), przełykania (50%), ruchów mimicznych (22%), czynników emocjonalnych (64%), snu (49%), 
• wzrost łaknienia (58%),
• redukcję zeza (55%), łzawienia (56%), oczopląsu (22%), 
• spadek częstotliwości i nasilenia napadów padaczkowych (25%),
• poprawę wzroku (17%) i słuchu (15%).

Pierwszym dzieckiem w Polsce zoperowanym metodą Ulzibata w Los Madronos Hospital w Madrycie w Hiszpanii jest Pawełek Makowski Junior. Operował go dr Alexey Repetunov z Instytutu Klinicznej Rehabilitacji w Tule w Rosji.

Od marca 2011 roku, również w Polsce możliwe jest wykonanie zabiegu Metodą Ulzibata. Jest to możliwe w  CenterMed Szpital i Przychodni mającym swoją siedzibę w Krakowie na ulicy ul. św. Łazarza 14.

Więcej o metodzie:

Metoda Ulzibata już w Polsce

http://www.testpilot.ru/dcp/ulzibat/

http://www.detiangeli.ru/kliniks/ulzibat.html

http://www.ulzibat.vdnh.ru/3901252366