Katarzyna Rogowiec – dramat z dzieciństwa i determinacja, która zapoczątkowała fascynującą olimpijską karierę!

Obie dłonie straciła pod kosiarką konną. Gdyby nie jej upór i determinacja, nie przeszłaby do historii polskiego sportu. Pomimo niepełnosprawności wiele potrafi zrobić sama. Spełnia się w każdej dziedzinie życia jako kobieta, żona, matka, EXTRAsprawna olimpijka, a jej historia pokazuje, że wystarczy zacząć, by spełnić marzenia i sięgnąć po najwyższe trofea.

Tragiczny wypadek w dzieciństwie

Kasia Rogowiec uległa wypadkowi, gdy miała zaledwie 3 lata. W letni dzień 1980 roku dziewczynka straciła oba przedramiona podczas sianokosów w Rabce-Zdroju, gdzie mieszkała jej rodzina. Zdarzenia do dziś nie pamięta. Ze wspomnień najbliższych wie, że zaraz po wypadku utraciła dużo krwi, a lekarze skupili się przede wszystkim na uratowaniu jej życia. Zabrakło czasu na przyszycie odciętych rąk. Rodzice Kasi skupili się na wychowaniu dziewczynki tak, aby była jak najbardziej samodzielna. Dzięki ogromnemu wsparciu, wytrwałej rehabilitacji i wielkiej determinacji nauczyła się niezależności.

Szkolna wojowniczka

Kasia do szkoły chodziła w rodzinnej Rabce – Zdroju. Nie chciała odstawać od rówieśników. Kiedy dziewczynki w szkole skakały na skakance – ona także. Przypięto jej do ramion gumki recepturki i poszło. W szkole była aktywna – próbowała swoich sił w tenisie, piłce nożnej i siatkówce. W późniejszym licealny okresie uczestniczyła w biegach przełajowych. Ale prawdziwego bakcyla do sportu złapała od taty, który pozytywnie wpłynął na jej pewność siebie i zapewnił, że nie musi ukrywać niepełnosprawności – wręcz przeciwnie!

Jaki ojciec, taka córka

Narty zjazdowe i skoki towarzyszyły jej od dzieciństwa za sprawą jej taty, który nie odpuścił i przypiął  narty Kasi, gdy tylko stanęła na nogach. Ale to na studiach rozpoczęła się jej spektakularna kariera – gdy dołączyła do klubu sportowego Start „Nowy Sącz”, zrzeszającego sportowców z niepełnosprawnościami. Zaczęła od paralekkoatletyki, ale prezes Stanisław Ślęzak uparł się, że powinna spróbować… nart biegowych. W ten sposób Szklarska Poręba i Jakuszyce stały się jej drugim domem. Spędziła tam masę czasu wytrwale trenując i przygotowując się do kolejnych zawodów.

Urodzona olimpijka

W 2001 roku Kasia Rogowiec trafiła do kadry narodowej, by już rok później po raz pierwszy pojechać na Igrzyska Paraolimpijskie w Salt Lake City. Debiut na tak prestiżowej imprezie otworzył jej drogę do sukcesów i historycznych wyników. Zaledwie rok później zdobyła pierwsze medale Mistrzostw Świata, by w 2006 roku na Paraolimpiadzie w Turynie sięgnąć po mistrzowskie złota i zostać podwójną mistrzynią paraolimpijską. Cztery lata później w Vancouver dołożyła do tego dorobku jeszcze jeden, tym razem brązowy krążek. Kasia Rogowiec jest również multimedalistką mistrzostw świata w biegach narciarskich i biathlonie.

„Gdyby nie wypadek, prawdopodobnie nie byłoby wcale mojej kariery sportowej”

Te słowa Kasi Rogowiec najlepiej oddają jej upór, determinację i siłę charakteru. Za swoje historyczne osiągnięcia na Gali Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego w 2019 roku otrzymała nagrodę specjalną sportowca 20-lecia w biegach narciarskich osób z niepełnosprawnościami. W 2021 roku została także nagrodzona na Igrzyskach Paraolimpijskich prestiżową nagrodą i tytułem „I’m Possible”, by promować osiągnięcia OzN poprzez szerzenie wiedzy o ruchu paraolimpijskim.

Mistrzyni sportu i życia

Historia Kasi Rogowiec to nie tylko piękna sportowa kariera. Kobieta ukończyła studia na Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Szukając własnej drogi, zdobyła dwa certyfikaty językowe i zdała egzamin na prawo jazdy. Jest też dumną mamą wychowującą dwójkę swoich pociech – córkę Olimpię i syna Jasia. Kasia Rogowiec działa też aktywnie na rzecz osób z niepełnosprawnościami. O swoim życiu i macierzyństwie opowiedziała w kampanii „Pełnosprawni w miłości II”, której celem jest zmiana wizerunku życia intymnego OzN. Zdjęcia i film z Kasią można obejrzeć w wirtualnej galerii projektu Sekson.

Autorka: Marta Grzegorczyk