Anatomy Trains

Koncepcja Anatomy Trains (“taśm anatomicznych”) polega głównie na oddziaływaniu terapeuty na powięź poprzez techniki rozluźniania powięziowego. Powięź w pewnym uproszczeniu przedstawiana jest jako sieć kolagenowa oplatająca całe ciało, w której „zanurzone” są nasze narządy, mięśnie itd.

Współczesne podejście reprezentowane przez koncepcję Anatomy Trains wskazuje, że w ciele występują taśmy („tory”) stworzone z elementów tkanki mięśniowej oraz towarzyszącej jej sieci tkanki łącznej (powięzi), wzdłuż których przenoszone są siły. W takim podejściu mięsień jest postrzegany nie jako oddzielna jednostka, ale bardziej jako składowa tych taśm.

Jak wspomniano wyżej, w metodzie Anatomy Trains stosuje się techniki rozluźniania powięziowego. Niektóre z nich są dość intensywne, ponieważ praca odbywa się na głębokich warstwach tkanek. Jak sama nazwa wskazuje, skutkują one rozluźnieniem, poprawą ukrwienia i przewodnictwa nerwowego oraz normalizacją napięcia w opracowywanej okolicy. Nierzadko terapia odbywa się w miejscu odległym od obszaru bólu. Według tej koncepcji napięcia przenoszą się wzdłuż taśm mięśniowo-powięziowych, co tłumaczy możliwość pojawienia się objawów nie tam, gdzie jest przyczyna problemu, lecz w odległym obszarze, który kompensował powstałe zaburzenie.

Celem działań terapeuty jest normalizacja napięć sieci powięziowej poprzez przywrócenie prawidłowego ruchu warstw powięzi między sobą. Przekłada się to na poprawę postawy ciała i zniesienie bólów powstałych wskutek długotrwałego utrzymywania się zwiększonego napięcia. Wyrównanie napięcia pozwala na zwiększenie zakresu i swobody wykonania ruchu oraz lepszą adaptację pacjenta do czynników środowiskowych, takich jak stres czy urazy. Wskazaniem do terapii są bóle mięśniowo-powięziowe, bóle kręgosłupa, stany przeciążeniowe i pourazowe, a także nieprawidłowa postawa ciała.