Terapia czaszkowo-krzyżowa

Terapia czaszkowo-krzyżowa to nieinwazyjna metoda osteopatyczna, opierająca się na delikatnej pracy rąk terapeuty.

W organizmie, oprócz dwóch dobrze znanych rytmów – bicia serca (tętna) i rytmu oddechowego, istnieje również trzeci rytm, wyznaczany przez tętnienie płynu mózgowo-rdzeniowego. Poprzez precyzyjną palpację i delikatne uciski w okolicach kości czaszki, klatki piersiowej, przepony, miednicy i kości krzyżowej, terapeuta dąży do przywrócenia naturalnego przepływu płynów w organizmie.

Zbalansowanie napięć i usunięcie blokad pozwala na uruchomienie naturalnej zdolności do samoregulacji autonomicznego układu nerwowego. Poprzez przywrócenie równowagi między układem współczulnym a przywspółczulnym, terapia ta wspomaga homeostazę, czyli stan wewnętrznej równowagi, niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu i uruchomienia procesów samoleczenia.

Terapeuta, podążając za ruchem tkanek, stymuluje wybrane obszary, co pomaga uwolnić nagromadzone napięcia. Dzięki oddziaływaniu na układ powięziowy, terapia ta pośrednio wpływa na wszystkie układy organizmu, m.in.:

• nerwowy,
• mięśniowy,
• kostny,
• limfatyczny,
• krążenia,
• endokrynny,
• oddechowy.

Zaburzenia systemu czaszkowo-krzyżowego mogą wynikać zarówno z urazów mechanicznych (np. wypadków, przeciążeń), przewlekłych schorzeń, jak i czynników psychicznych (np. stresu) czy komplikacji okołoporodowych.