Terapia czaszkowo-krzyżowa (CranioSacralna)

Terapia czaszkowo-krzyżowa (CranioSacralna) to jedna z metod osteopatycznej, holistycznej pracy z pacjentem. To terapia całkowicie nieinwazyjna, polegająca na bardzo delikatnej pracy rąk terapeuty. W naszym organizmie oprócz dobrze znanych nam dwóch rytmów – bicia serca (tętno) oraz rytmu oddechowego, mamy trzeci rytm, który wyznacza tętnienie płynu mózgowo-rdzeniowego. Poprzez precyzyjną palpację i delikatne uciski w okolicy kości czaszki, klatki piersiowej, przepony, miednicy i kości krzyżowej, terapeuta stara się przywrócić naturalny, fizjologiczny przepływ płynów w ciele pacjenta.

Efekty terapii czaszkowo-krzyżowej

Zbalansowanie napięć i usunięcie blokad w trakcie terapii czaszkowo-krzyżowej pozwala na uruchomienie naturalnej zdolności do samoregulacji autonomicznego układu nerwowego. Poprzez przywrócenie równowagi między współczulnym i przywspółczulnym układem nerwowym dochodzi do zachowania homeostazy, czyli odpowiedniej równowagi w organizmie, koniecznej do prawidłowego przebiegu różnych procesów i uruchomienia zdolności organizmu do samoleczenia. Stymulując wyżej wspomniane obszary terapeuta podąża za ruchem tkanek, uwalniając w ten sposób powstałe napięcia. Poprzez wpływ na układ powięzi terapia ta pośrednio oddziałuje na pracę wszystkich narządów i układów (nerwowego, mięśniowego, kostnego, limfatycznego, krążenia, endokrynnego, oddechowego). Źródłem zaburzeń systemu czaszkowo-krzyżowego mogą być zarówno urazy mechaniczne (wypadki, urazy, przeciążenia), jak i przewlekłe schorzenia, czynniki psychiczne (stres) czy okołoporodowe.

Jak wspomniano, metoda ta oddziałuje na cały organizm, ma zatem zastosowanie w terapii wielu schorzeń, m.in.:

• bólach głowy, również pochodzenia migrenowego, zawrotach głowy,
• problemach z narządem wzroku (np. zez), słuchu,
• zapaleniach zatok, uszu,
• napięciach w stawie skroniowo-żuchwowym,
• wadach zgryzu,
• bólach kręgosłupa,
• schorzeniach układu ruchu,
• urazach, wypadkach,
• kolkach, refluksie żołądkowo-przełykowym, zaburzeniach układu pokarmowego, bólach w jamie brzusznej,
• problemach ze snem,
• problemach psychicznych (psychozy, depresja, zaburzenia osobowości, stres),
• problemach z koncentracją, z nauką,
• autyzmie,
• urazach okołoporodowych.

Mimo szerokiego zastosowania i nieinwazyjności terapii czaszkowo-krzyżowej, terapia ta powinna być wykonywana przez specjalistę i poprzedzona dokładnym wywiadem i badaniem klinicznym. Techniki czaszkowo-krzyżowe mogą być odbierane przez pacjentów w różny sposób, jednak zazwyczaj pacjenci doświadczają głębokiego odprężenia i rozluźnienia.

Przeciwwskazaniem do terapii mogą być m.in. niestabilność emocjonalna, zaburzenia świadomości, zmieszanie pacjenta co do czasu i miejsca, silne zawroty głowy o nieustalonym pochodzeniu, nudności, drgawki, podwójne widzenie, zaburzenia świadomości, ciąża zagrożona.