ABC refundacji zakupu sprzętu rehabilitacyjnego przez NFZ

Zakup sprzętu rehabilitacyjnego jest związany z dużymi kosztami. Osoby z niepełnosprawnościami i przewlekle chore mają prawo do ich refundacji w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Do takich refundowanych środków należą:

• przedmioty ortopedyczne – poduszka i materac przeciwodleżynowy,
• protezy kończyn,
• kortezy,
• kołnierze,
• gorsety,
• balkoniki,
• kule,
• laski,
• pionizatory,
• wózki,
• podpórki,
• pełzaki,
• foteliki,
• sprzęt stomijny,
• pasy przepuklinowe lub brzuszne,
• aparaty słuchowe,
• protezy oka,
• lecznicze środki techniczne – szkła okularowe,
• pomoce optyczne dla niedowidzących,
• pieluchomajtki,
• pieluchy anatomiczne,
• inhalator dyszowy,
• rurka tracheotomijna,
• krtań elektroniczna,
• protezy piersi,
• peruki.

Kiedy lekarz zdiagnozuje konieczność korzystania z określonego przedmiotu, na specjalnym formularzu wystawia na nazwisko pacjenta „zlecenie na zaopatrzenie w wyrób medyczny będący przedmiotem ortopedycznym lub środkiem pomocniczym”. Zgodnie z przepisami w zależności od rodzaju przedmiotu lekarz pierwszego kontaktu lub specjalista wypisuje zlecenie na wskazany sprzęt oraz tylko raz na określony w przepisach okres użytkowania!

Zlecenie na przedmiot ortopedyczny, np. wózek inwalidzki, ortezę, aparat ortopedyczny, materac przeciwodleżynowy, ważne jest przez 90 dni od daty wystawienia. W tym czasie musi być potwierdzone przez wojewódzki oddział NFZ zgodny z miejscem zameldowania (stałego lub tymczasowego). Potrzebny jest do tego dowód osobisty oraz dokument potwierdzający ubezpieczenie zdrowotne. Refundacja prowadzona jest na bieżąco, a w przypadku braku środków finansowych na pełne pokrycie potrzeb pacjentów odział NFZ tworzy listę oczekujących na potwierdzenie realizacji zleceń. W przypadku wprowadzenia do takiej kolejki okres ważności zlecenia wydłuża się o czas oczekiwania w kolejce.

Trochę inne zasady obowiązują przy konieczności cyklicznego zaopatrzenia np. comiesięcznego w pieluchomajtki, cewniki urologiczne, sprzęt stomijny, worki do zbiórki moczu. Zlecenie w tym przypadku ważne jest 30 dni. Aby uniknąć wielokrotnego okazywania odpowiednich dokumentów  w punktach rejestracji zleceń wydawana jest choremu tzw. Karta Zaopatrzenia Comiesięcznego która jest ważna 12 miesięcy kalendarzowych. Pacjent nie może być jednak jednorazowo zaopatrzony w tego typu środki na czas nie dłuższy niż trzy kolejne miesiące.

Zakupu przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych pacjent powinien dokonać osobiście, ale jeżeli nie ma takiej możliwości, może to zrobić za niego osoba trzecia posiadająca stosowne upoważnienie pisemne. Jeżeli cena danego przedmiotu jest wyższa niż kwota określona limitem, oddział NFZ pokrywa koszt tylko do danego limitu, a różnicę między ceną brutto, a refundacji pokrywa sam pacjent.

Narodowy Fundusz Zdrowia refunduje także już zakupiony sprzęt rehabilitacyjny. Pacjenci mogą starać się o zwrot kosztów w przypadku, kiedy dokonali zakupu przedmiotu objętego refundacją za własne pieniądze. Możliwy jest nawet 100 procentowy zwrot kosztów, jeżeli cena sprzętu nie przekroczyła limitu wyznaczonego przez NFZ. Jeśli jednak cena jest wyższa to zwrot może objąć maksymalnie 150 procent limitu. W takim przypadku wymagane jest złożenie odpowiedniego wniosku wraz z kompletem dokumentów (faktura na zakupiony przedmiot, oświadczenie o dochodach miesięcznych osoby w przeliczeniu na jednego członka rodziny, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności).

Autorka: Magdalena Rafalska